Voor vele toch wel het gevoelige onderwerp uit het verleden van een behoorlijk aantal landen. Ik wil het ook niet teveel over het onderwerp hebben, maar des te meer over wat er van – slavernij- gekomen is. De bluesmuziek en de helden die er uit voorgekomen zijn. Laten we beginnen bij het begin
Midden 1600 tot laat 1800 zijn er in wat toen nog niet de United states heette, maar Noord en Zuid Amerika, behoorlijk wat mensen naar Amerika overgescheept om te werken op de plantages van Zuid Amerika. Omdat niet elke grootgrondbezitter even aangenaam was om mee te werken, hadden de slaven veel leed. Om dit leed te verwerken, gebruikte deze het enige wat niet afgepakt kon worden, hun emoties en liederen. De liedjes die ze schreven, bestonden uit de alledaagse ellende en het uitkijken naar uiteindelijke vrijheid, als die al zou komen. De blues was geboren.
Uiteindelijk, na de burgeroorlog en de overwinning van president Lincoln, is de slavernij per direct afgeschaft. Wat Blues eerst was als ontsnapping uit het verschrikkelijke leven, was nu een terugblik en de uiteindelijke ontsnapping hiervan.
Muzikale helden als B.B King en Ray Charles hebben de muziek hooggehouden, maar niet alleen de Afro Amerikaanse bevolking heeft gedoneerd aan de stroming, ook Muzikale grootheid Eric Clapton heeft een hele grote contributie gegeven aan wat de hedendaagse Blues inhoudt, m
aar voor mij is Screamin Jay Hawkins met “I put a spell on you” , de absolute topper van het genre. Deze man zingt op een behoorlijk creatieve manier over het wel en wee van liefde en veelal vreemd gedrag
De muziekstijl is te herkennen aan de niet altijd even snelle maatvoering, veel bas in korte halen en extreem goed gitaarwerk, wat heel simpel doet klinken. Niks is minder waar, want deze heren en dames van de plantages hadden in de avond en nachten niets anders te doen dan over het leed zingen en vertellen met bijbehorend gitaarspel, waardoor vele tot ware gitaar goeroes zijn uitgegroeid. Dit hebben ze doorgegeven aan de generatie waarin bovenstaande alinea de namen zijn vernoemd.
Gelukkig is in de tegenwoordige tijd de blues nog steeds aanwezig, maar als we het hebben over negatieve teksten, is het niet meer dan een werkwoord “de blues hebben”.
Deze dagen wordt er meer gefocussed op het gitaarspel, met lekkere donker getemde zang, of instrumentale hoogstandjes. In veel wegrestaurants over de hele wereld word deze muziekstijl gezien als dé stijl om een perfecte steak en wat friet mee te eten, onder het genot van een lekker koud glas bier of cola. Water mag ook.
Wat ooit begon als de muzikale vorm van leed, is nu een vorm van positiviteit en muzikale hoogstandjes, dikke baslijnen en goed gitaarwerk.